|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| zr?dlosl?w polskiego slowa[edytuj]
| | Brytyjski in?ynier natomiast naukowiec sir Tim Berners-Lee, teraz stary World Wide Web Consortium (W3C), napisa? w marcu 1989 wz?r bazuj?cy na ENQUIRE (aplikacji natomiast bazie danych, kt?r? stworzy? na w?asny przyzwyczajenie w 1980). Przedstawi? w nim bez liku z wi?kszym nat??eniem powi?kszony architektura zarz?dzania informacjami, kt?ry sta? si? zal??kiem obecnej WWW. Po jakim? czasie do??czy? a? do niego belgijski badacz Robert Cailliau, spo?r?d kt?rym Lee wsp??pracowa? w o?rodku CERN. 12 listopada 1990 opublikowali oficjalny wzorzec budowy systemu hipertekstowego zwanego "World Wide Web" (w skr?cie: WWW, b?d? coraz kr?cej: W3), obs?ugiwanego w s?siedztwie pomocy przegl?darki internetowej, u?ywaj?cego architektury klient-serwer[1]. Wykorzystanie hipertekstu umo?liwi?o admitancja a? do r??nego rodzaju informacji na skro? net odno?nik?w, tzw. hiper??czy ? ogl?daj?c stron? internetow?, eksploatator mo?e p?j?? ?ladami w ?rodku zamieszczonymi na niej hiper??czami, kt?re przenosz? go a? do innych, udost?pnionych w sieci dokument?w czy te? innych stron internetowych. W pierwszej chwili,[http://www.artso.pl strony internetowe poznań] "World Wide Web" zosta? bazuj?cy na SGML-owej przegl?darce o nazwie "Dynatext", opracowanej w ramach dzia?alno?ci "Instytutu Bada? ponad Informacj? natomiast Wiedz?" (Institute for Research in Information and Scholarship) Uniwersytetu Browna. "Dynatext" by? projektem komercyjnym, licencjonowanym przez CERN - okaza? si? niemniej zanadto cenny w u?ywaniu dla szerszej spo?eczno?ci (w?wczas by?o owo entourage fizyk?w wysokich energii), jako ?e przewidywa? op?at? w ?rodku ka?dy nieznany dokument oraz wewn?trz ka?dorazow? jego edycj?. |
| Rzeczownik zaproszenie pochodzi od slowa wezwac zas jest ustna wzglednie pisemna prosba o nadejscie dokads, przewaznie w celach towarzyskich, a powodzenie udzialu w czyms; np. list z zaprosinami na wesele[1].
| |
| Dalej leksyka pisze: repertuar sposr?d wydrukowanym tekstem zawierajaca prosbe o przybycie na jakas swieto badz upowazniajaca do wziecia udzialu w czyms[2], np. zaproszenia na slubowanie, rozeslac zaproszenie, byc w uzyciu zaproszenie. Ciekawostka jest to, ze idea zyciowa to pojawilo sie nuze w pierwszych slownikach jezyka polskiego, m.in. w tzw. slowniku warszawskim, osmiotomowym dziele u dolu redakcja Jana Karlowicza, Adama Krynskiego a Wladyslawa Niedzwiedzkiego sposr?d 1900 roku[3].
| |
| Historia[edytuj]
| |
| Historia zaproszen siega czas?w starozytnych (karty takie tworzono np. w Starozytnym Rzymie, czy Egipcie). W Sredniowieczu zaproszenia przybieraly dubel formy: ustna ? komunikaty takie przekazywali heroldowie. Ceremonial ?w wiazal sie nade wszystko z powszechnym analfabetyzmem ?takze wsr?d szlachty; druga forma wczesniejszy zaproszenia na pergaminach (czesto niezmiernie obficie zdobione typowymi dla tego okresu iluminacjami a kaligrafia). Zaproszenia slubne papierowe sposr?d czas?w Sredniowiecza (podobnie gdy inne dokumenty) przesylano w dw?ch kopertach ? w lape zewnetrzna byla w pewnym sensie ochrona gwoli wlasciwej wewnetrznej. Pisane inkaustem inwitacja poza tym chronila przed rozmazaniem bibula. Zwrot w formie zaproszen slubnych nastapil jak jeden maz sposr?d upowszechnieniem sie druku ? zas akuratnie spadkiem cen a tym samym masowoscia wydruk?w, kt?rym poczatek dal unowoczesnienie Tudziez. Senefeldera, ojca litografii, kt?ra umozliwiala szybkie praktykowanie kopi druk?w. Technika ta w przyszlosci dala arche drukarniom offsetowym. O zaproszeniach przypominajacych wsp?lczesne jest dozwolone powiadac od momentu okresu miedzywojennego (wtedy tez pojawily sie pierwsze mody w zaproszeniach slubnych w Stanach Zjednoczonych). Natomiast modus filolog?w z Uniwersytetu w Bialymstoku wykazuja, ze dosyc tego komitywa 1200 w wiekszosci wypadk?w uzywanych sl?w w jezyku polskim, izby zdolac poczac sie przedtem poslugiwac[4].
| |
| Savoir vivre - tradycja[edytuj]
| |
| Formy zwrot?w[edytuj]
| |
| [http://www.aptekazagrosz.pl apteka internetowa]
| |
| Zaproszenia slubne piszemy zawsze w trzeciej osobie oraz wedle zasad savoir vivre powinno konczyc sie je czarnym tuszem ? artykul wiary ta dzisiaj jest choc nuze anachronizmem. Zaproszenia nie powinny zawierac podpis?w a daty, a r?wniez miejsca wyslania. W g?rnej czesci karty, w pierwszym akapicie zamieszczamy informacje, o tym kt?ry zaprasza, ponizej fraza w stylu: mamy honor poprosic. Kolejna wiersz to miano oraz nazwisko osoby lub os?b zapraszanych, w nastepnej kolejnosci informacje o slubie tudziez ewentualnym weselu (tj. gdy zas gdzie ono sie odbedzie). Na samym koncu zaproszenia zamieszczamy wyciag R. S. V. P. (respondez s?il vous plait ? franc. racz odpowiedziec) i dowcip telefonu, izby goscie mogli poswiadczyc swoje przyjazd badz odm?wic[5].
| |
| Og?lne zasady[edytuj]
| |
| Savoir vivre towarzyszacy z zaproszeniami, jednakowo kiedy inne oficjalne dokumenty, jest stricte okreslony w zasadach etykiety. W celu przykladu partnerzy os?b zaproszonych na slubowanie wiecznie musza istniec uwzglednieni w zaproszeniu (zasada ta dotyczy nie ale wrecz par malzenskich a narzeczenskich, atoli takze mieszkajacych sumarycznie. Koperty z pojedynczym zaproszeniem wysyla sie az do malzenstw a par mieszkajacych razem na wsp?lny adres, przeciez az do par nie mieszkajacych w og?lnosci (np. narzeczenstw) koperty adresuje sie aktualnie podw?jnie. Istotne jest plus, ze az do zaproszen slubnych adresowanych wprost przeciwnie do jednej osoby dopisuje sie formulke jak jeden maz z osoba towarzyszaca. W wypadku, kiedy zaproszenia zostana w tym momencie wyslane, tudziez chlopisko weselny, np. zejdzie sie sposr?d bylym partnerem konwenanse dopuszcza ustne inwitacja tej osoby.
| |
| Nietaktem ze okolica gosci jest wpraszanie osoby towarzyszacej wzglednie dziatwa na swieto weselna gdyby wrecz nie napisano o nich w zaproszeniu; jednakze za jednym zamachem nieuprzejme jest dystansowac sie osobie, kt?ra poprosila przyszla mloda nieco o taka przysluge (w takim wypadku wszelako narzeczeni maja rozporzadzenie zatrzymac ? specjalistka odkad spraw etykiety Pagge Post no tak pisze w swojej ksiazce, kierujac swoje slowa az do pary: Sposr?d pewnoscia mozecie oglosic <<nie>>. Powiedzcie: <<Przykro mi, wszak mamy ograniczona liczbe miejsc na weselu a po prostu nie damy rady przystac dodatkowych gosci>>[6]. Formy towarzyskie wyjasnia dodatkowo zasady postepowania w przypadku, kiedy nie zapraszamy czereda ? natomiast owszem na kopertach i zaproszeniach umieszczamy lecz wciaz imiona i nazwiska rodzic?w ? niestosowne jest pisanie na kartach zaproszeniowych formuly bez przych?wek. Wystarczajaco kontrowersyjna kwestia jest oraz zapraszanie os?b, kt?re mieszkaja w oddali. Z jednej strony nieladnie jest inwitowac osoby, kt?re ze wzgledu na dystans wlasciwie nie beda mogly zajechac (a my o tym wiemy), bo pociaga to az do odpowiedzialnosci niedoszlego goscia az do wyslania prezentu (w takim wypadku wskazane jest wysylac zawiadomienia, kt?re nie obliguja do podarunk?w); z drugiej oraz okolica postac z daleka (czy owo penis rodziny, jednakowoz przyjaciel) nie zaproszona na slub przypadkiem wyniuchac sie urazona. Przeto z pewnoscia wiecznie zapraszamy najblizsza rodzine i bliskich przyjaci?l.
| |
| Czas[edytuj]
| |
| O zaproszenia slubne trzeba zadbac z odpowiednim wyprzedzeniem. Poszukiwania firmy poligraficznej, lub pracowni artystycznej powinno zaczac sie nawet dwanascie miesiecy zanim slubem, aby przeszukac wszystkie oferty (np. na krzyz zamawianie pr?bek) a opracowac godziwy wz?r. Przygotowywanie projekt?w tudziez ich wizja wlasna za sprawa przedsiebiorstwo, kt?re specjalizuje sie w produkcji zaproszen trwa mniej wiecej trzy miesiace. Trwanie ten przypadkiem znajdowac sie kr?tszy niedaleko zaproszeniach tradycyjnych. Niezbednym czynnikiem jest poproszenie firmy-realizatora o definicja terminu wykonania zlecenia. Gotowe zaproszenia wysylamy, lub dostarczamy samodzielnie minimum na 6-8 tygodni nim data slubu. Dobrze jest chociaz zaproszenia rozdac na 3 miesiace przed weselem, aby goscie mogli sie nalezycie przygotowac. Zawiadomienia mozemy wyslac cokolwiek p?zniej, gdyz nawet 4 tygodnie nim uroczystoscia. [http://www.transportujemy-24.pl transport Warszawa] Na domiar tego szczeg?lna uwage przy tworzeniu oraz wypelnianiu zaproszen nalezy podac na odpowiednia odmiane zas forme nazwisk gosci tudziez na zabezpieczenie sie w dodatkowe zaproszenia zas koperty, w razie pomylki, albo niespodziewanego uzupelniania listy gosci[7].
| |
| Rodzaje[edytuj]
| |
Brytyjski in?ynier natomiast naukowiec sir Tim Berners-Lee, teraz stary World Wide Web Consortium (W3C), napisa? w marcu 1989 wz?r bazuj?cy na ENQUIRE (aplikacji natomiast bazie danych, kt?r? stworzy? na w?asny przyzwyczajenie w 1980). Przedstawi? w nim bez liku z wi?kszym nat??eniem powi?kszony architektura zarz?dzania informacjami, kt?ry sta? si? zal??kiem obecnej WWW. Po jakim? czasie do??czy? a? do niego belgijski badacz Robert Cailliau, spo?r?d kt?rym Lee wsp??pracowa? w o?rodku CERN. 12 listopada 1990 opublikowali oficjalny wzorzec budowy systemu hipertekstowego zwanego "World Wide Web" (w skr?cie: WWW, b?d? coraz kr?cej: W3), obs?ugiwanego w s?siedztwie pomocy przegl?darki internetowej, u?ywaj?cego architektury klient-serwer[1]. Wykorzystanie hipertekstu umo?liwi?o admitancja a? do r??nego rodzaju informacji na skro? net odno?nik?w, tzw. hiper??czy ? ogl?daj?c stron? internetow?, eksploatator mo?e p?j?? ?ladami w ?rodku zamieszczonymi na niej hiper??czami, kt?re przenosz? go a? do innych, udost?pnionych w sieci dokument?w czy te? innych stron internetowych. W pierwszej chwili,strony internetowe poznań "World Wide Web" zosta? bazuj?cy na SGML-owej przegl?darce o nazwie "Dynatext", opracowanej w ramach dzia?alno?ci "Instytutu Bada? ponad Informacj? natomiast Wiedz?" (Institute for Research in Information and Scholarship) Uniwersytetu Browna. "Dynatext" by? projektem komercyjnym, licencjonowanym przez CERN - okaza? si? niemniej zanadto cenny w u?ywaniu dla szerszej spo?eczno?ci (w?wczas by?o owo entourage fizyk?w wysokich energii), jako ?e przewidywa? op?at? w ?rodku ka?dy nieznany dokument oraz wewn?trz ka?dorazow? jego edycj?.