Bandyckie zaufanie/Spoiler

Bandyckie zaufanie

Znany również jako:
Lokalizacja:	Mały obóz bandytów nad Traktem Zachodnim
Wymagania:	rozpoczęte Gawen: 2. Podział władzy , ukończone Trzy wiedźmy i Waza, Glejt wstępu
Wymagane przedmioty:	brak
Status Szlachecki:	nie
Potwory, które można napotkać po drodze:	Wiwerna
Krótki opis:	Herszt bandytów Bazyli ma dla nas misje
Nagroda:	Exp, 19x , 5x

Jest to pełna informacja o Bandyckie zaufanie. By ją schować, kliknij tutaj.

Spoiler:

Bazyli - bandyta z obozu niedaleko południowych akwenów. (zadanie dostępne przy robieniu dla drugiego zadania u Gawena)

Wchodzimy pod drabince

Gracz: Hej

Bazyli: A kogo my tu mamy? Niemądrze jest wchodzić do cudzych domostw. Zwłaszcza takich daleko od miasta. Nie przychodzisz tu przypadkiem. Kto cię przysyła?

Gracz: Waza

Bazyli: Czyżby? Teraz wysyła jakichś młokosów z prezentami? Bo masz umówioną zapłatę, prawda?

Gracz: Tak

Bazyli: Dobrze, jest i cenne szkło. Zabiorę je. Waza może sobie dalej podróżować ze swoimi garnkami. A ty? Nie przysłałby ciebie, gdyby nie miał powodu. Zawsze sam przychodził.

Gracz: Gawen

Bazyli: Trzymamy się Traktu Zachodniego po zachodniej stronie rzeki. Banda z Okamory jest liczniejsza i silniejsza. Niech mnie, nawet od nas wyłudzają część łupów! […]

Bazyli: […] Tak to jest - my skubiemy kupców, Syfon skubie nas. Nie znasz Syfona z Okamory? To się ciesz. Podobno trzech żołnierzy musiał zadźgać na śmierć, by wyrwać się z wojska. […]

Bazyli: […] Niektórzy z nas myślą, że najlepiej byłoby jak najszybciej się nachapać, a potem zwiać gdzie pieprz rośnie. Tylko niby dokąd w takich czasach? […]

Bazyli: […] Za granicą Abitańce, a tutaj albo korona i wyrok, albo Okamora i wyzysk. Brak perspektyw - i ludzie się dziwią, że prowadzimy rozbój! […]

Bazyli: […] Zaraz, czego ja się tak tobie rozgadałem? Nawet cię nie znam! Koniec paplania! Jak chcesz nam pomagać, to musisz zasłużyć. Może mam dla ciebie misję.

Gracz: Misja

Bazyli: Dobra, chcesz nam dopomóc. Ale co ja zyskam z twoich umiejętności? Masz w ogóle jakieś? Mięśni i mieczy mi nie brakuje. […]

Bazyli: […] W ogóle - nie jesteś poszukiwany, prawda? Możesz swobodnie podróżować nawet do miasta?

Gracz: Tak

Bazyli: A jak ze zwinnością i sprytem? Potrafiłbyś na przykład zakraść się do jakiegoś ważniaka i sprzątnąć mu coś z sejfu? Przekonamy się. […]

Bazyli: […] Wiesz gdzie jest Akra - ta twierdza namiestnika? Udowodnisz mi, że możesz się bezkarnie poruszać, jeśli pójdziesz tam i zwiniesz coś ważnego. […]

Bazyli: […] Na przykład hełm dowódcy tamtejszej straży. Przynieś mi go, a zlecę ci coś ambitniejszego.

• Twoim zadaniem jest ukraść hełm dowódcy straży pałacowej Marka z twierdzy Akra. Należy wejść do pokoiku tak aby ciebie nie zauważył. Marek nie może być zwrócony w kierunku drzwi inaczej przyłapie cię. Wracamy.

Gracz: Hej

Bazyli: To ty. Co tam znowu? Swoją drogą mam nadzieję, że nie myślisz o wchodzeniu do naszego obozu? Tylko ja tu jestem taki wspaniałomyślny i chętny do poznawania nowych przyjaciół.

Gracz: misja

Bazyli: No proszę, masz coś w sobie. Możesz się nam przydać z takim sprytem. Mam w planach jeszcze większy włam. Sądzę, że pomożesz w tym zadaniu.

nagroda: exp

Od razu bierzemy następną misję:

Gracz: misja

Bazyli: Czas się poważnie wzbogacić. Planowałem to już od wielu tygodni, ale nie miałem żadnego człowieka zdolnego do skrytych działań. Tobie może się udać. […]

Bazyli: […] Wiesz o carskich krasnoludach z Ajsoru, którzy prowadzą kopalnię diamentów daleko na wschód stąd? Pomyślałem, że nie zaszkodziłoby uwolnić ich nieco od ciężaru kamieni. […]

Bazyli: […] Zwłaszcza, że krążą pogłoski o kilku wyjątkowych i wielkich okazach, które trzymają zamknięte w zmyślnym schowku. […]

Bazyli: […] Gdybyś dostał się do niego niepostrzeżenie - no i gdyby udało ci się otworzyć schowek - to drogocenne skarby bez problemu wpadłyby w nasze ręce. […]

Bazyli: […] Podejmujesz się tego?

Gracz: tak

Bazyli: No - i to jest postawa! Skoro umiesz się dostać do Akry, to wejście do stacji tych krasnoludów kłopotu ci nie sprawi.

• Kolejna misja to wśliźnięcie się do schowka carskich krasnoludów i zabranie stamtąd ogromnego diamentu. Trzeba tam się przekraść obok wartownika, (nie nadepnij na różne śmieci).

W kolejnym pomieszczeniu rozwiąż zagadkę - zębatki mają być ustawione w na ostatnim pachołku od największego do najmniejszego w górę:

Schodzimy niżej i zabieramy ogromny diament i 5 zwykłych ze skrzynek. Uciekamy przez właz ściekowy. Wychodząc na poziom 0 możemy natrafić na wiwernę. Wracamy do Bazylego:

Gracz: hej

Bazyli: Złe wieści. Znowu przyszli wyłudzacze z Okamory i żądają udziału w naszych zyskach. Musieli dowiedzieć się o twoim włamie. […]

Bazyli: No więc pogadałem sobie z chłopakami i wielu z nas zgodziło się w jednym. Nie będziemy się płaszczyć przed Syfonem i jego klakierami! Nie dostaną z naszych łupów ani kasztana, co by go wziąć na ząb. […]

Bazyli: […] Przynajmniej dopóki ja tu mam coś do gadania. Dlatego muszę szybko wymyślić jakiś dobry plan. Ale od ciebie na razie chcę jednego - jak poszła twoja misja?

Gracz: misja

Bazyli: A niech mnie, co za skarb! Dawaj go tu! Masz coś jeszcze z tamtego schowka? Albo nie, resztę sobie zachowaj. Po co mi małe kamyki, mając coś takiego... […]

Bazyli: […] Syfon nie każe na siebie czekać, gdy tylko usłyszy o tym znalezisku. Ale nie mam zamiaru mu oddawać ani okruszka z tego cudeńka! […]

Bazyli: […] Tym bardziej potrzebujemy dobrego planu. Dokąd zwiewać? Co tak stoisz, rusz głową i też pomóż! Jaki masz pomysł na naszą sytuację?

Gracz: amnestia

Bazyli: Ta, jasne. Połowa chłopaków zwiała z armii. Czemu mieliby chcieć wracać? A druga połowa, w tym ja, ma poważne wyroki na karku. Już ja wiem co by nas czekało w mieście. […]

Bazyli: […] ... Amnestia, mówisz? Normalnie bym się zaśmiał ci w twarz, a potem kazał wybić zęby, ale sporo nam pomogłeś... No i ten skarb, z którym przecież mogłeś zwiać. Skoro jesteś z armii, to i tak by cię chronili. […]

Bazyli: […] A teraz jeszcze Okamora nam dycha nad głowami. A ja nie mam zamiaru spędzać całego życia w norach takich jak ta. Jeśli jest szansa na skasowanie wyroku, to ja ją wykorzystam. […]

Bazyli: […] Rzecz jasna nie ma nic za darmo, co? Odsłużyć swoje w armii i pomóc wygrać tę wojnę - taką cenę ustala namiestnik? ... A niech mnie, zaryzykuję. […]

Bazyli: […] Może namówię też paru chłopaków. Niektórym też się nie widzi spełnianie zachcianek Syfona. A ty idź i dopilnuj, by ta amnestia naprawdę została ogłoszona. Jeszcze się zobaczymy.

13:41 Bazyli: Złe wieści. Znowu przyszli wyłudzacze z Okamory i żądają udziału w naszych zyskach. Musieli dowiedzieć się o twoim włamie. […] 13:41 Bazyli: […] No więc pogadałem sobie z chłopakami i wielu z nas zgodziło się w jednym. Nie będziemy się płaszczyć przed Syfonem i jego klakierami! Nie dostaną z naszych łupów ani kasztana, co by go wziąć na ząb. […] 13:42 Bazyli: […] Przynajmniej dopóki ja tu mam coś do gadania. Dlatego muszę szybko wymyślić jakiś dobry plan. Ale od ciebie na razie chcę jednego - jak poszła twoja misja? 13:42 Batutoks: misja 13:42 Bazyli: A niech mnie, co za skarb! Dawaj go tu! Masz coś jeszcze z tamtego schowka? Albo nie, resztę sobie zachowaj. Po co mi małe kamyki, mając coś takiego... […] 13:42 Bazyli: […] Syfon nie każe na siebie czekać, gdy tylko usłyszy o tym znalezisku. Ale nie mam zamiaru mu oddawać ani okruszka z tego cudeńka! […] 13:42 Bazyli: […] Tym bardziej potrzebujemy dobrego planu. Dokąd zwiewać? Co tak stoisz, rusz głową i też pomóż! Jaki masz pomysł na naszą sytuację? 13:42 Batutoks: amnestia 13:42 Bazyli: Ta, jasne. Połowa chłopaków zwiała z armii. Czemu mieliby chcieć wracać? A druga połowa, w tym ja, ma poważne wyroki na karku. Już ja wiem co by nas czekało w mieście. […] 13:43 Bazyli: […] ... Amnestia, mówisz? Normalnie bym się zaśmiał ci w twarz, a potem kazał wybić zęby, ale sporo nam pomogłeś... No i ten skarb, z którym przecież mogłeś zwiać. Skoro jesteś z armii, to i tak by cię chronili. […] 13:43 Bazyli: […] A teraz jeszcze Okamora nam dycha nad głowami. A ja nie mam zamiaru spędzać całego życia w norach takich jak ta. Jeśli jest szansa na skasowanie wyroku, to ja ją wykorzystam. […] 13:43 Bazyli: […] Rzecz jasna nie ma nic za darmo, co? Odsłużyć swoje w armii i pomóc wygrać tę wojnę - taką cenę ustala namiestnik? ... A niech mnie, zaryzykuję. […] 13:43 Bazyli: […] Może namówię też paru chłopaków. Niektórym też się nie widzi spełnianie zachcianek Syfona. A ty idź i dopilnuj, by ta amnestia naprawdę została ogłoszona. Jeszcze się zobaczymy.

Powrót do Zadania Altaron