Finansowe Tarapaty: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 68: | Linia 68: | ||
Waży 2.00 uncji. | Waży 2.00 uncji. | ||
Nie codziennie widzi się taki rarytas.'' | Nie codziennie widzi się taki rarytas.'' | ||
[[Plik:Dlugi2.png]] | |||
Gracz: '''Hej''' | |||
Kapitan Artur: Ahoj, szczurze lądowy, he he. | |||
Gracz: '''Długi''' | |||
Kapitan Artur: Coo? Moje długi spłacasz? Myślisz, że sam sobie z własnymi problemami poradzić nie mogę? Za kogo Ty mnie masz? Podejdź, podasz mi te kartki. | |||
[[Plik:Dlugi3.png]] | |||
'''Kapitan Artur wściekł się nie na żarty, gdy dowiedział się, że spłaciłeś jego długi. Duma musiała przysłonić mu oczy. Może warto do niego wrócić, gdy nieco ochłonie.''' | |||
</spoiler> | </spoiler> | ||
Wersja z 08:25, 5 kwi 2022
Informacje
Jest to skrócona informacja o zadaniu. Jeśli chcesz przeczytać pełną informację otwórz spoiler.
Lokalizacja: Kogar, Karczma Pomyślnych Wiatrów
Wymagania: Brak
Wymagany Poziom: Brak
Status Szlachecki: Nie
Trudność: Łatwe
Nagroda: 3 PN, exp
Spoiler
Gracz: Hej
Kapitan Artur: Ahoj, szczurze lądowy, he he.
Gracz: Misja
Kapitan Artur: Zadanie? Czy ja mam dla Ciebie zadanie? Przyjacielu, jeszcze parę lat temu zatrudniałem wielu takich jak Ty, całe rodziny utrzymywały się z tych "zadań", co to dzielnym mężom i żonom dostarczałem. […]
Kapitan Artur: […] A dzisiaj? Dzisiaj to pozostało mi tylko trochę wspomnień i długi u tego tam karczmarza. Kochany człowiek, zna mnie dobrze i od dawna na kredyt polewa, ale ostatnio interes idzie gorzej niż zwykle. […]
Kapitan Artur: […] Marynarze w rejsach, karczma świeci pustkami, obrotu nie ma, w kasie tylko zeszyt z moim nazwiskiem. Gdybym długi spłacił, Kostek spokojnie przetrwałby czas posuchy, a i mnie by dusza trochę mniej zaczęła ciążyć. […]
Kapitan Artur: […] No, ale rozpędziłem się nieco, żadnego zadania dla Ciebie nie mam. W innym życiu lub w innych czasach mnie spytaj.
Kapitan Artur: To ja pogadam już lepiej z tym kuflem...
Wygląda na to, że Kapitan Artur popadł w finansowe tarapaty. Może warto mu jakoś pomóc? Wygląda na porządnego człowieka.
Gracz: Hej
Karczmarz Kostek: Witaj przybyszu w najlepszej żeglarskiej knajpie na tym wybrzeżu!
Gracz: Długi
Karczmarz Kostek: Co Ty mówisz? Chciałbyś uregulować rachunki Kapitana Artura? To miło z Twojej strony, ale to honorny człowiek jest. […]
Karczmarz Kostek: […] Ja nie odmówię, karczma ostatnio średnio przędzie, bo sezon się zaczął i większość marynarzy jest na szlaku, ale Kapitan, to Ci może za to zęby poprzestawiać. No i to nie mała kwota, tego z 50 srebrników jest. […]
Karczmarz Kostek: […] Pewien jesteś?
Gracz: Tak
Karczmarz Kostek: No no, odważny z Ciebie i hojny z Ciebie człek. Tylko nie mów, że nie ostrzegałem. Masz tu, kartki z zeszytu Kapitana Artura. […]
Karczmarz Kostek: […] Chcesz to zwróć mu je by wiedział, że jest na czysto. A ode mnie flaszka mojego najlepszego rumu w podzięce, od Artura raczej miłych słów nie usłyszysz.
Uregulowałeś dług Kapitana Artura. Karczmarz ostrzegł Cię, że ten może nie być z tego powodu najbardziej zadowolony. Czy na pewno chcesz mu o tym wspominać?
Widzisz zeszyt z listą długów Kapitana Artura. Waży 0.60 uncji. Pochodzi z Karczmy Pomyślnych Wiatrów i chyba już nie jest aktualny.
Widzisz butelkę najlepszego rumu z Karczmy Pomyślnych Wiatrów. Waży 2.00 uncji. Nie codziennie widzi się taki rarytas.
Gracz: Hej
Kapitan Artur: Ahoj, szczurze lądowy, he he.
Gracz: Długi
Kapitan Artur: Coo? Moje długi spłacasz? Myślisz, że sam sobie z własnymi problemami poradzić nie mogę? Za kogo Ty mnie masz? Podejdź, podasz mi te kartki.
Kapitan Artur wściekł się nie na żarty, gdy dowiedział się, że spłaciłeś jego długi. Duma musiała przysłonić mu oczy. Może warto do niego wrócić, gdy nieco ochłonie.